कोकण म्हणजे आंबे. कोकण म्हणजे मासे. कोकण म्हणजे कोकमं आणि काजू, कोकण म्हणजे लाल माती आणि हिरवाईच्या विविध छटा दाखवणारी घनदाट झाडी. अशी अनेक समीकरणं कोकणाचं नाव घेताच आपल्या समोर येतात. पण, अशाच काही समीकरणांमुळे कोकणातल्या जैवविविधतेला घरघरही लागते. साऱ्या जीवसृष्टीचे अस्तित्त्व आता केवळ मानवाच्या हाती उरले आहे, असे म्हणण्याइतकी जैवविविधतेची हानी मानवी क्रियाकलापांमुळे जगभर होत असताना कोकण त्याला अपवाद मुळीच नाही. पण, जनजागृतीमुळे आणि स्वयंसेवी संस्थांच्या प्रयत्नांमुळे आता या परिस्थितीवर उपायही योजले जात आहेत. जागतिक पर्यावरण दिनानिमित्त कोकणच्या जैवविविधतेचा घेतलेला हा धांडोळा…- प्रतिक मोरे
साठ – सत्तरच्या दशकातील कोकणाचे वर्णन ‘दुरून डोंगर साजरे जवळ जाता काजरे’ या म्हणीत पुरेपूर उतरते. ठराविक गावात, शहरांत पोचलेले रस्ते, बघावे तिकडे वाढलेले जंगल, झाडीतून मध्येच डोकावणारी घरे आणि वाड्या, नारळी, पोफळीची बागायती, सहजतेने न ओलांडता येणाऱ्या नद्या, खाड्या आणि लांबवर पसरलेले स्वच्छ सागरकिनारे, भगवान परशुरामाने बाण मारून समुद्र मागे हटवला आणि प्रकट झालेली भूमी म्हणजे कोकण अशी आख्यायिका सर्वत्र ऐकायला मिळते, जैवविविधतेने समृद्ध असलेल्या आणि जागतिक वारसा स्थळांमध्ये समाविष्ट होणारा पश्चिम घाट म्हणजेच सह्याद्री पर्वत आणि पश्चिमेला असणाऱ्या अरबी समुद्र यांच्यामध्ये वसलेला सखल चिंचोळ्या पट्टीचा भाग म्हणजेच कोकण भूमी, पूर्वेला सहाद्रीचे राकट कडे आणि पश्चिमेला गाजणारा समुद्र अशा चिंचोळ्या पट्टीत नारळी-पोफळीच्या बागा, भाताच्या हिरव्यागार शेतीत वसलेल्या वाड्यावस्त्या आणि पुरातन काळापासून विविध स्थापत्यशैलीच्या नमुन्यानी नटलेली मंदिरे ही कोकणाचे देवभूमी म्हणून यथार्थ वर्णन करतात. कोकणच्या एका बाजूला सह्यपर्वताचे कडे आणि डोंगर उतारावर वसलेली जंगले, उतारावर स्वार होऊन वेगाने वाहणाऱ्या नद्या, ओढे, नाले, कातळाच्या धराने तयार झालेले विस्तीर्ण सडे, चिपीची खाजणवने, खाड्या, किनारपट्टी म्हणजेच खलाटी, क्लाटी अशा वैशिष्ट्यपूर्ण भौगोलिक रचनेला सामावून घेतल्यामुळे कोकणभूमी अतिशय जैवसमृद्ध बनली आहे. इतक्या वेगवेगळ्या परिसंस्था एकत्रित वावरत असल्यामुळे इथे सहजीवन जागोजागी पाहायला मिळते. परंतु गेल्या काही वर्षात मात्र या पवित्र भूमीला वृक्षतोडीचा अभिशाप लागला आहे. सुजलाम सुफलाम असणारे अनेकांच्या स्वप्नातील कोकण आज केव स्वप्नात पाहायला मिळते की काय अशी शंका निर्माण होऊ लागली आहे. हिरवेगार दिसणारे डोंगर आज उपडेबोडके झालेले आहेत, डोंगरातून पाणी वाहून आणणाऱ्या जलवाहिन्या नद्या गाळाने भरल्या आहेत. दरवर्षी येणारे पूर, कोसळणाच्या दरही आणि सातत्याने घेणारी नैसर्गिक संकटे आज कोकणच्या विरळ लोकवस्तीसमोर अनेक आव्हाने उभी करत आहेत. रत्नागिरी, रायगड आणि सिंधुदुर्व या तिन्ही जिल्ह्यात नांदनाच्या देवराया आणि अनेक आव्हाने टिकवत कसाबसा उभ्या आहेत एकेकाळी जांभूळ, आंबा, फणस, बिब्बा, बेहडा dmdqS J, Hw S m, YmdS m, Amï m, qnni, C§~a, C§{S Ur, Amdim Aem AZoH d¥jm§Mo AmJa Agbobo H moH U AmO ‘mÌ Am§~m, H mOy, a~a Aí¶m EH gwar ~mJm¶VtZr doT bobo {Xgy bmJbo Amho.
H moH UmVrb {Z‘©Zwî¶ Am{U ñdÀN g‘wÐ {H Zmè¶mda A§S r Úm¶bm H mgdo AZoH XeH mnmgyZ ¶oV AmhoV. Am°{bìh [aS bo OmVrÀ¶m H mgdm§Mr ‘mXr dfm©VyZ EH Xm {H Zmè¶mda ¶oVo, dmiyÀ¶m nwiUrV IÈ m H ê Z A§S r XoVo Am{U nwÝhm gmJar àdmgmbm {ZKyZ OmVo. ¶WmdH me A§S r C~yZ ˶mVyZ {n„o ~mhoa ¶oVmV Am{U gmJar bmQ m§da AmYrZ hmoʶmgmR r g‘wÐmÀ¶m {XeoZo Ymd KoVmV. dfm©Zwdf} gwéMr ~Zo gmJa{H Zmar KS Umè¶m ¶m OrdZg§Kfm©À¶m H Wm§À¶m Zm|Xr H aV Amë¶m AmhoV. Zï àm¶ åhUyZ JUbr Jobobr H mgdm§Mr hr àOmVr Xadfu EH mM g‘wÐ {H Zmar A§S r Úm¶bm ¶oV Agë¶mZo {Vbm AZoH AmìhmZm§Zm Vm|S Úmdo bmJV Amho. ¶m H mgdm§Zm gdm©{YH YmoH m Amho Vmo åhUOo ‘mUgmnmgyZ. AZoH doim ¶m H mgdm§Mo IÈo emoYyZ ˶mVrb A§S r Im„r Om¶Mr. H moëho, ‘w§Jwg, njr Ago Z¡g{J©H {eH mar AmhoVM. gìhm©¶ìhb aoQ A{Ve¶ H ‘r AgUmè¶m ¶m H mgdm§Mo g§dY©Z åhUyZM AmìhmZmË‘H Amho. Joë¶m H mhr dfmªV ‘mÌ gømÐr {ZgJ© {‘Ìgma»¶m ñdg§¶odr g§ñWm, dZ {d^mJ, OmJmoOmJr Agbobo H mgd{‘Ì Am{U JmdH ar ho g§dY©ZmMo H m¶© VS rg ZoV AmhoV. H mgd ‘hmoËgd gmaIo CËgd H ê Z n¶©Q Z dmT Am{U amoOJma {Z{‘©Vr‘wio bmoH m§Mm gh^mJ Am{U nmR t~m gwÕm dmT Vmo Amho. qgYwXþJm©VyZ KaQ çm§Mr VñH ar H ê Z gyn H aʶmgmR r dmnaë¶m OmUmè¶m nmH moù¶m§À¶m àOmVrÀ¶m g§dY©ZmgmR rgwÕm AmVm AZoH g§ñWm Am{U ZmJ[aH H m¶©aV AmhoV.
AmìhmZo H moH UmVrb O¡d{d{dYVog‘moa AgUmè¶m AmìhmZm§Mm AmnU AmT mdm KoD bmJbmo Va gdm©V ‘moR o AmìhmZ Amho Vo åhUOo d¥jVmoS rMo. n{ü‘ ‘hmamï´ mV Pmbobr Am¡Úmo{JH H« m§Vr, XiUdiUmÀ¶m dmT boë¶m gmo¶r Am{U ^m¡Jmo{bH gbJVm ¶m‘wio H moH U ho AZoH H maImݶm§Mo nwadR mJ¥h ~Zbo Amho. OimD bmHy S nwadR m H aUmar EH ì¶dñWm gmR rÀ¶m XeH mnmgyZ BWo V¶ma Pmbr Amho. AmYr H moigm^Å r Am{U AbrH S À¶m H mimV gmIa CÚmoJ Aí¶m AZoH H maUm§Zr bmH S mbm dmT Vr ‘mJUr Amho. KmQ mVyZ Am|S ³¶m§Zr ^ê Z OmUmao Q´ H ho ¶mMo Ñí¶ nwamdo AmhoV. EHo H mir gd©Ì Agbobo eoH S mo df© OwZo ~ohS m, gmda, Mm§X²’ i, Zm§ÑH Ago nwamU d¥j AmO ’ º XodahmQ r åhUOo XodamB©‘ܶo {e„H AmhoV. XþX£dmZo {R H {R H mUr gwé Agbobo ‘§{Xam§Mo OrUm}Õma XodamB©‘Yrb d¥jg§nXm KQ>ʶmg H$maUr^yV R>abo AmhoV. H$moH$UmV ~hþVm§er (OdiOdi 95%) O§Jbo hr ImOJr ‘mbH$sMr AmhoV. ImOJr O§Jbm§‘ܶo gXmh[aV dZm§Mr OmJm AmVm EoZ, qH$Oi Aí¶m nmZPS>r d¥jm§Zr KoVbobr {XgVo. gømÐrÀ¶m CVmamda EHo$H$mir am~ H$mTy>Z ZmMUrMo nrH$ KoVbo OmV Ago. JmdHw$gmdarb JdVmMr ‘¡XmZo amIUo Am{U O§Jbm§Mo ì¶dñWmnZ ¶m Ñï>rZo ‘hËdmMr AgUmar hr eoVr AmOH$mb {XgoZmer Pmbr Amho. {VMr OmJm AmVm Am§~m, H$mOy, a~a Am{U AZZg Aem EH$gwar bmJdS>tZr KoVbr Amho. X{jUog {Vbmar nmgyZ Pmbobr hr gwédmV AmVm AJXr gømÐr ì¶mK« àH$ënmÀ¶m gr‘mdVu ^mJm§n¶ªV nmoMbr Amho.